ΟΡΚΟΣ
- Ορκίσου, μωρή!
Ιερός Ναός Γεννήσεως Θεοτόκου Παναγίας Γιάτρισσας Τρίπολης
Οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου διασώζουν και μία παράδοση σύμφωνα με την οποία η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό (1341-1354), ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ και μόνασε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Τα θαύματα που πραγματοποίησε και πραγματοποιεί η Τιμία Ζώνη είναι πολλά.
Βοηθά ειδικά τις στείρες γυναίκες να αποκτήσουν παιδί.
Αν ζητήσουν με ευλάβεια τη βοήθειά της Παναγίας, τούς δίδεται τεμάχιο κορδέλας που έχει ευλογηθεί στην λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης•
Αν έχουν πίστη, καθίστανται έγκυες.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Ο Καντακουζηνός θα πρέπει να έχει διαπράξει πολλές αμαρτίες, για να πάρει των ομματιών του και να φύγει για μοναχός.
Αναφέρουμε μια, που καταγράφει η εκκλησιαστική ιστορία:
Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός (1347-1354), ο αντίπαλος του Ιωάννη Ε΄, απέστειλε πρεσβεία στον πάπα Κλήμη ΣΤ΄ (300 χρόνια μετά το Σχίσμα), με δήλωση βαθειάς αφοσίωσης (φθάνοντας στο σημείο να φιλήσει ακόμη το πόδι του ή το πόδι του αλόγου του ή ακόμη τη σκόνη κάτω από αυτό!), χωρίς όμως να τον πείσει για τις ειλικρινείς του διαθέσεις. Στην αυλή του Καντακουζηνού επικρατούσαν οι φιλολατίνοι εκκλησιαστικοί παράγοντες και λόγω της βασιλομήτορας Άννας, που ήταν η ίδια καθολική, αλλά και διότι οι μεικτοί γάμοι δημιουργούσαν ένα παράξενο κλίμα.
Ο φιλοπαπισμός είναι διαχρονικός από τους πρώτους Πάπες του 1ου αι. ακόμη, συνεχίστηκε στην ενωμένη Εκκλησία, συνεχίστηκε στην διαιρεμένη Εκκλησία (η έκφραση "διαιρεμένη" δεν είναι του Μεσσηνίας, αλλά του Εφέσου αγίου Μάρκου στον Πάπα Ευγένιο Δ΄), συνεχίστηκε επί Τουρκοκρατίας και συνεχίζεται και στις μέρες μας, ο ίδιος και απαράλλακτος!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Τα χρόνια της χριστιανικής Τζιχάντ
Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο.
Οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι «μάγοι», «μάντεις», ιερείς και «φιλόσοφοι» κάηκαν ζωντανοί μαζί με βιβλία τους.
Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.
Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους. Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.
Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.
Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι - ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Αγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι.
http://projector-revolt.blogspot.gr/2014/08/blog-post_30.html
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Όπως το Κοράνι δεν αναφέρει πουθενά, ότι κόβεις το κεφάλι του εχθρού, έτσι και η Κ. Διαθήκη δεν αναφέρει πουθενά για γκρέμισμα ναών (που έγιναν), για σταυρώσεις (που έγιναν), για τυφλώσεις (που έγιναν), για κάψιμο στην πυρά (που έγιναν) και για πολλές άλλες φρικαλεότητες.
Και όλα αυτά έγιναν, είτε από αυτοκράτορες (που ήταν αντιπρόσωποι του Θεού επί της γης), είτε ακόμη και από την Εκκλησία.
Π.χ. η καταστροφή των αρχαίων ναών εντέλλεται με τους Κανόνες 58 και 84 της Συνόδου της Καρθαγένης. Η καταδίκη του αρχηγού των Βογόμιλων Βασίλειου στο δια πυράς θάνατο έγινε με απόφαση της Συνόδου του Πατριαρχείου Κ/Πόλεως επί Πατριάρχου Νικολάου Γ΄ Γραμματικού, το 1110. Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία τύφλωσε τον γιό της Κων/νο Στ΄, με την ανοχή (αν όχι την ευλογία) του Κ/Πόλεως αγίου Ταρασίου και άλλα πολλά.
Και θα πει κανείς, καλά οι αυτοκράτορες, αλλά και η Εκκλησία;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Εκκλησία του Παρακλήτου (η Εκκλησία μετά την Πεντηκοστή) έχει μέλη, που όλα είναι αμαρτωλά (ακόμη και οι άγιοι) και λαμβάνουν λανθασμένες αποφάσεις, όπου το άγιο Πνεύμα είναι απών, γι' αυτό και πολλές φορές έχουμε αποφάσεις αντι-ευαγγελικές.
Δεν φταίει λοιπόν ο ευαγγελικός λόγος, αλλά οι εφαρμόζοντες αυτόν, που τον διαστρέφουν.
Παράδειγμα:
Tο Ευαγγέλιο λέγει να μην ορκίζεσαι και όμως οι Μητροπολίτες ορκίζουν πάνω στο Ευαγγέλιο.
Αυτό και εάν δεν είναι διαστροφή!
http://xairete.blogspot.gr/2014/09/blog-post_26.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
- Στο... βρακί σου, μωρή!
Διαβάζω:Ιερός Ναός Γεννήσεως Θεοτόκου Παναγίας Γιάτρισσας Τρίπολης
Οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου διασώζουν και μία παράδοση σύμφωνα με την οποία η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό (1341-1354), ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ και μόνασε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Βοηθά ειδικά τις στείρες γυναίκες να αποκτήσουν παιδί.
Αν ζητήσουν με ευλάβεια τη βοήθειά της Παναγίας, τούς δίδεται τεμάχιο κορδέλας που έχει ευλογηθεί στην λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης•
Αν έχουν πίστη, καθίστανται έγκυες.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Ο Καντακουζηνός θα πρέπει να έχει διαπράξει πολλές αμαρτίες, για να πάρει των ομματιών του και να φύγει για μοναχός.
Αναφέρουμε μια, που καταγράφει η εκκλησιαστική ιστορία:
Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός (1347-1354), ο αντίπαλος του Ιωάννη Ε΄, απέστειλε πρεσβεία στον πάπα Κλήμη ΣΤ΄ (300 χρόνια μετά το Σχίσμα), με δήλωση βαθειάς αφοσίωσης (φθάνοντας στο σημείο να φιλήσει ακόμη το πόδι του ή το πόδι του αλόγου του ή ακόμη τη σκόνη κάτω από αυτό!), χωρίς όμως να τον πείσει για τις ειλικρινείς του διαθέσεις. Στην αυλή του Καντακουζηνού επικρατούσαν οι φιλολατίνοι εκκλησιαστικοί παράγοντες και λόγω της βασιλομήτορας Άννας, που ήταν η ίδια καθολική, αλλά και διότι οι μεικτοί γάμοι δημιουργούσαν ένα παράξενο κλίμα.
Ο φιλοπαπισμός είναι διαχρονικός από τους πρώτους Πάπες του 1ου αι. ακόμη, συνεχίστηκε στην ενωμένη Εκκλησία, συνεχίστηκε στην διαιρεμένη Εκκλησία (η έκφραση "διαιρεμένη" δεν είναι του Μεσσηνίας, αλλά του Εφέσου αγίου Μάρκου στον Πάπα Ευγένιο Δ΄), συνεχίστηκε επί Τουρκοκρατίας και συνεχίζεται και στις μέρες μας, ο ίδιος και απαράλλακτος!
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Τα χρόνια της χριστιανικής Τζιχάντ
Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο.
Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.
Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους. Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.
Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.
Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι - ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Αγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι.
http://projector-revolt.blogspot.gr/2014/08/blog-post_30.html
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Όπως το Κοράνι δεν αναφέρει πουθενά, ότι κόβεις το κεφάλι του εχθρού, έτσι και η Κ. Διαθήκη δεν αναφέρει πουθενά για γκρέμισμα ναών (που έγιναν), για σταυρώσεις (που έγιναν), για τυφλώσεις (που έγιναν), για κάψιμο στην πυρά (που έγιναν) και για πολλές άλλες φρικαλεότητες.
Και όλα αυτά έγιναν, είτε από αυτοκράτορες (που ήταν αντιπρόσωποι του Θεού επί της γης), είτε ακόμη και από την Εκκλησία.
Π.χ. η καταστροφή των αρχαίων ναών εντέλλεται με τους Κανόνες 58 και 84 της Συνόδου της Καρθαγένης. Η καταδίκη του αρχηγού των Βογόμιλων Βασίλειου στο δια πυράς θάνατο έγινε με απόφαση της Συνόδου του Πατριαρχείου Κ/Πόλεως επί Πατριάρχου Νικολάου Γ΄ Γραμματικού, το 1110. Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία τύφλωσε τον γιό της Κων/νο Στ΄, με την ανοχή (αν όχι την ευλογία) του Κ/Πόλεως αγίου Ταρασίου και άλλα πολλά.
Και θα πει κανείς, καλά οι αυτοκράτορες, αλλά και η Εκκλησία;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Εκκλησία του Παρακλήτου (η Εκκλησία μετά την Πεντηκοστή) έχει μέλη, που όλα είναι αμαρτωλά (ακόμη και οι άγιοι) και λαμβάνουν λανθασμένες αποφάσεις, όπου το άγιο Πνεύμα είναι απών, γι' αυτό και πολλές φορές έχουμε αποφάσεις αντι-ευαγγελικές.
Δεν φταίει λοιπόν ο ευαγγελικός λόγος, αλλά οι εφαρμόζοντες αυτόν, που τον διαστρέφουν.
Παράδειγμα:
Tο Ευαγγέλιο λέγει να μην ορκίζεσαι και όμως οι Μητροπολίτες ορκίζουν πάνω στο Ευαγγέλιο.
Αυτό και εάν δεν είναι διαστροφή!
http://xairete.blogspot.gr/2014/09/blog-post_26.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
.jpg)
8 σχόλια:
Όταν αρχίζεις με ένα σκόπιμο ψέμμα πώς μπορείς να συνεχίσεις με αλήθειες!!! Μύθους και παραπλανητικές σκόπιμες ανακρίβειες θα αναφέρεις...
Τα χρόνια της ειδωλολατρικών διωγμών κατά των αθώων χριστιανών.
"επί 300 χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τις διώξεις των Χριστιανών... εκατομμύρια χριστιανοί μαρτύρησαν, σφαγιάστηκαν, διώχθηκαν, απολύθηκαν από κρατικά αξιώματα, θανατώθηκαν, σταυρώθηκαν, δόθηκαν βορά στα θηρία, στα λιοντάρια στο Κολοσσαίο και στα αμφιθέατρα, ήταν οι κυνηγημένοι, οι μάρτυρες, τα θύματα. Τα χέρια τους ήταν γεμάτα με αίμα, το δικό τους αίμα, τα χέρια των ειδωλολατρών διωκτών τους ήταν γεμάτα αίμα των Χριστιανών. Ως και στην εκπαίδευση απαγορεύτηκε να συμμετέχουν τα παιδιά των χριστιανών".
Παρόλα αυτά, εθελοντικά, οι Έλληνες και οι άλλοι λαοί, πίστεψαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στο Χριστιανισμό. Εθελοντικά. Όταν ο Ιουλιανός ο παραβάτης πήγε σε ένα ειδωλολατρικό ιερό σε μια μεγάλη ειδωλολατρική εορτή, είδε μόνο του τον γέορντα ειδωλολάτρη ιερέα "το είχε πει ο χρησμός"... ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ...
Εστίες μικρές ειδωλολατρών, που ήθελαν να συνεχιστεί η ειδωλολατρική θρησκεία, κίναιδοι ιερείς ή οι νεαρές κόρες να εκπορνεύονται στους ναούς, ως "ιερόδουλες", Ώ της λατρείας, φυσικά και ήταν μειοψηφία, και συνέχιζαν την ειδωλολατρική τους ζωή, τις θυσίες, τα ήθη τους, να παντρεύονται τις αδελφές τους, να θυσιάζουν στην κτίση και στα κτίσματα και όχι στον κτίσαντα, σε μικρές ομάδες, εξ ου και "παγανισμός". και το Κράτος, που ήθελε πλέον να σέβεται την ηθική, την τιμή, επέβαλε Νόμους ηθικούς.
Το Ρωμαϊκό και το Βυζαντινό Κράτος δεν ήταν ποτέ γνήσιο Χριστιανικό, και κάθε ατόπημά του δεν το χρεώνεται ο χριστιανισμός. εξάλλου χριστιανισμός και κοσμική εξουσία είναι ασύμβατα. Το Βυζαντινό Κράτος επενέβαινε στην εκκλησία, κυνήγησε και αυτό τους Χριστιανούς όπως τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, παρέμβαινε σε τοποθετήσεις αρχιερέων, παρενέβη στην εικονολατρεία υπέρ λανθασμένων αποφάσεων, αλλά η ουσία είναι ότι το Κράτος, οποιοδήποτε Κράτος θέλει υπηκόους ηθικούς και νομοταγείς, και τέτοιοι είναι οι χριστιανοί.
Οι ειδωλολατρικοί ναοί, φυσικά, ανήκαν στους πιστούς τους. Όταν ο λαός εθελοντικά ασπάστηκε την νέα πίστη του Θεανθρώπου, παρά τους διωγμούς και τα βασανιστήρια, τις εξορίες, τα βασανιστήρια στα θηρία και στα αμφιθέατρα, τις συκοφαντικές δίκες και τους αποκλεισμούς από τα δημόσια αξιώματα και την εκπαίδευση των νέων, όταν όλος ο λαός ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ασπάστηκε τον χριστιανισμό, τότε ήταν φυσικό, τους δικούς του ειδωλολατρικούς ναούς, να τους μετατρέψει σε χριστιανικούς. Δικοί του ήταν, ότι ήθελε τους έκανε. Αν και τους περισσότερους τους κατέστρεψαν εισβολείς ή σεισμοί και ο πανδαμάτωρ χρόνος. Τότε, δεν ήταν "αρχαία" κτίρια, ήταν κτίρια όπως όλα τα άλλα, κια μπορούσαν και να ανοικοδομηθούν και να αλλάξουν χρήση και να εγκαταλειφθούν και να χρησιμοποιηθούν τα υλικά τους κατά το δοκούν. Οι ιδιοκτήτες τους αποφάσιζαν, όπως είχαν κάθε δικαίωμα.
Αν σήμερα, μετά από 2014 χρόνια από την έλευση του Θεανθρώπου στη Γη, οι Έλληνες υποτεθεί ότι στο σύνολό τους απαρνούνται το Χριστιανισμό και γίνουν ειδωλολάτρες ή βουδιστές ή μουσουλμάνοι, τι πιο φυσικό, να μετατρέψουν τους ναούς τους σε ... ειδωλολατρικούς, βουδιστικούς, τζαμιά... Η μήπως αυτό δεν συνέβη, όταν ολόκληρες περιοχές της Γης αλλαξοπίστησαν κι από χριστιανοί που ήσαν, ακολούθησαν τον Μωαμεθανισμό μετατρέποντας τις εκκλησίες σε τζαμιά;
1/ Οι Κανόνες της Συνόδου της Καρθαγένης του 418 δεν μιλάνε για μετατροπή των ειδωλολατρικών ναών σε χριστιανικούς, αλλά σε εκ θεμελίων καταστροφή ς τους, ώστε να μην μπορούν οι ειδωλολάτρες να εξασκήσουν τη λατρεία τους
2/ Ο Ιουστινιάνειος Κώδικας απολύει τον ειδωλολάτρη δημόσιο υπάλληλο, αν δεν αλλαξοπιστήσει. Αν προσποιηθεί, τότε παρακολουθείται αυτός και η οικογένειά του, αν εκκλησιάζεται και εάν μεταλαμβάνει των αχράντων μυστηρίων!
3/ Ξεχάσαμε τη σφαγή 20.000 Σαμαρειτών από τον Ιουστινιανό, γιατί δεν δέχτηκαν τον βίαιο εκχριστιανισμό.
4/ Τα ρωμαϊκά αμφιθέατρα συνεχίστηκαν με τα θηρία, όχι μόνο για τους ειδωλολάτρες, αλλά και για τους χριστιανούς, που δεν ακολουθούν αυστηρά την αυτοκρατορική γραμμή. Αναφέρεται, ότι επί αυτοκράτορα Τιβέριου (578-582), ο χριστιανός έπαρχος Ανατόλιος επέστρεψε την ανεξιθρησκεία στην επαρχία του. Συνελήφθη, παραδόθηκε στα θηρία του Ιπποδρόμου και επειδή τα θηρία δεν τον κατασπάραξαν, σταυρώθηκε, αυτός χριστιανός από χριστιανούς!
5/ Το βάρβαρο χριστιανικό ποινολόγιο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο:
Παρ’ όλο που ο Λέων (Γ΄) καυχάται ότι αναθεώρησε τους προγενέστερους νόμους «εις το φιλανθρωπότερον», εισήγαγε, πιθανόν υπό ανατολική επίδραση, για πρώτη φορά στο ρωμαϊκό δίκαιο μερικές βάρβαρες ποινές, όπως την αποκοπή της γλώσσας για ψευδορκία, την τύφλωση για κλοπή πραγμάτων αφιερωμένων στη λατρεία, την αποκοπή του ενός χεριού για παραχάραξη και μερικές άλλες μορφές «διακεκριμένης» κλοπής, τη ρινότμηση για αποπλάνηση μοναχής, της αναδεκτής ή της προγονής, μοιχεία ή αιμομιξία και αποκοπή του γεννητικού μορίου για κτηνοβασία («οι αλογευόμενοι ήγουν κτηνοβάται καυλοκοπείσθωσαν»). Δυστυχώς, αυτές οι τερατώδεις ποινές επιβάλλονταν συχνά, αφού μπορούν να αναφερθούν μερικές από τις πιο διαβόητες περιπτώσεις, όπως π.χ. τον ακρωτηριασμό του Μαξίμου του Ομολογητή και των δυο μαθητών του το 662, τη ρινότμηση του αυτοκράτορος Ιουστινιανού Β΄ το 695 και, το απαισιότερο από όλα, την τύφλωση του αυτοκράτορος Κων/νου ΣΤ΄ από τη μητέρα του Ειρήνη το 797, που διέταξε αυτό το φρικτό έγκλημα για να αποκλείσει τον Κων/νο από τον θρόνο και να κυβερνήσει την αυτοκρατορία μόνη της (797-802)……….. Εξ άλλου, η «Εκλογή» προέβλεπε την ποινή του θανάτου για ένα μεγάλο αριθμό εγκλημάτων, όπως για ορισμένες περιπτώσεις αιμομιξίας, την «ασέλγεια» (που δεν επεξηγείται περισσότερο, αλλά φαίνεται ότι αναφέρεται σε πράξεις ομοφυλοφιλικού έρωτα), τη φαρμακεία (δηλητηριασμό), τη μαγεία, την ανθρωποκτονία εκ προμελέτης, τη ληστεία, την ενέδρα (πιθανόν μόνο όταν το θύμα πέθαινε), τον Μανιχαϊσμό, τον Μοντανισμό, την λιποταξία στρατιωτών κ.ά………..Παρ’ όλη την έμφαση που δίνει στην Παλαιά Διαθήκη, η «Εκλογή» είναι πολύ δυσμενής για τους Εβραίους, που όχι μόνο αποκλείονταν από οποιονδήποτε τίτλο, τιμητική διάκριση ή δημόσια θέση, αλλά επιπλέον τιμωρούνταν με αποκεφαλισμό αν προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν κάποιο χριστιανό.
6/ Η Εκκλησία συγχωρεί την τύφλωση:
Ο Μιχαήλ Η΄(Παλαιολόγος), μολονότι ως δεσπότης είχε ορκισθεί πίστη στον Ιωάννη Δ΄ (Λάσκαρι), δεν δίστασε να τον υποσκελίσει………., να τον φυλακίσει και αργότερα να τον τυφλώσει (σε ηλικία 9 ετών), ενώ παράλληλα προέβη στην εκθρόνιση του νόμιμου πατριάρχη Αρσένιου………. Η επίσημη εκκλησία (με τον πατριάρχη Νικηφόρο Β΄) συγχώρησε την απάνθρωπη απέναντι στον (ανήλικο) Ιωάννη Δ΄ διαγωγή του νικητή αυτοκράτορος………. Και αυτά 1200 χρόνια μετά τη γέννηση του Θεανθρώπου!
Έτσι, με όλα αυτά και άλλα πολλά, η Εκκλησία (που με τις ευλογίες της έγιναν όλα αυτά) μεταβάλλει το "όστις θέλει..........", στο "όστις θέλει ή δεν θέλει..........".
ΙΚ
Hey, there is no "like" to click on!
:)
Η εκκλησία, η ορθόδοξη ασφαλώς, δεν είχε ποτέ "ιερά εξέταση". Είναι προφανώς και πιθανώς, κοσμικό κρατικό ποινολόγιο το αναφερόμενο... αφού ο βασιλεύς "οὐ γὰρ εἰκῆ τὴν μάχαιραν φορεῖ" εναντίον κάθε ενός υπηκόου, ΄χριστιανού ή μη χριστιανού, που πράττει παρανομίες, που πράττει το κακόν.·
Ακόμα κι αν είναι έτσι, είναι κρατικό, κοσμικό ποινολόγιο, όχι 20αιώνων χριστιανισμού αλλά μιας συγκεκριμένης εποχής ενός συγκεκριμένου τόπου της Γης και δεν αφορά τιμωρίες για την πίστη ή την μη πίστη. Αναφέρθηκε. Αφορά κυρίως κολάσιμες πράξεις.
Ο Αυτοκράτορας θέλει ηθικούς πολίτες και νομοταγείς.
Αν κάποιος με το χέρι του έκλεβε, και σήμερα θα πήγαινε φυλακή, τότε ίσως να του έκαναν μια τομή στο αυτί, σε άλλες χώρες του έκοβαν το χέρι. Δεν έχει σχέση ο χριστιανισμός με αυτές τις ποινές αλλά η κοσμική εξουσία. Αν κάποιος ήταν παιδεραστής, κτηνοβάτης, παραβάτης της συζυγικής πίστης, προαγωγός και βιαστής στον παρά φύσιν σοδομιτισμό, δολοφόνος, ληστής, διεστραμμένος που κακοποιούσε άλλα άτομα ή και ζώα στην κοινωνία, αυτός που σήμερα θα τιμωρηθεί με ποινή φυλάκισης, ή χρηματικό πρόστιμο, ίσως τότε, σε μια πιο βάρβαρη εποχή, να τιμωρείτο με τις ποινές αυτές, αυτό όμως ήταν απόφαση της κοσμικής εξουσίας που ήθελε νομοταγείς πολίτες και όχι της εκκλησίας ή του χριστιανισμού. Η Εκκλησία, τη μόνη ποινή που έχει, είναι να απομακρύνει από μέλη της τους παραβάτες του Νόμου της.
Αν κάποιοι εδιώκοντο για τις "θρησκευτικές τους πεποιθήσεις" από τους ταλιμπάν της θρησκείας, αυτοί διαχρονικά ήταν και είναι οι αληθινοί χριστιανοί, που τους κυνηγούσαν οι ψευτοχριστιανοί (στην πραγματικότητα ειδωλολάτρες).
Μια αναδρομή στη σημερινή εποχή, αρκεί να πείσει, ποίοι γνήσιοι, άδολοι και τίμιοι χριστιανοί είναι δεδιωγμένοι και συκοφαντημένοι από τα λεγόμενα "θρησκευτικά" ιστολόγια, ποιοι πιστοί και ηθικόί κληρικοί αποκλεισμένοι από την πισκοπικό αξίωμα (π.Δανιήλ) άλλοι (π.χ. Ν. Σωτηρόπουλος) άδικα αφορισμένοι από την επίσημη εκκλησία, άλλοι απομεμονωμένοι από την φανατική θρησκόληπτη κοινωνία γιατί πιστεύουν στο Ευαγγέλιο, στο Χριστό και στην Εκκλησία κι όχι σε κατασκευές πλάνων ψευδοπροφητών και ανθρώπινες παραδόσεις πλάνων.
Το δεύτερό μου σχόλιο (3:27), το "ρητορικό" με την έννοια "Δικά μας είναι, εμείς τα χτίσαμε, περιουσία μας είναι, ό,τι θέλουμε τα κάνουμε" τώρα που όλοι αλλάξαμε θρησκεία, χάνει το νόημά του δημοσιευμένο ανεξάρτητα και απομονωμένο από το πρώτο (το προηγούμενο, επίσης 3:27) που είναι το κύριο σχόλιο και πάνε "πακέτο".
Απορώ γιατί δίνετε απάντηση σε κάτι που δεν έγραψα. Επί λέξει έγραψα:
"...ήταν φυσικό, τους δικούς του ειδωλολατρικούς ναούς, να τους μετατρέψει σε χριστιανικούς. Δικοί του ήταν, ότι ήθελε τους έκανε. Αν και τους περισσότερους τους κατέστρεψαν εισβολείς ή σεισμοί και ο πανδαμάτωρ χρόνος. Τότε, δεν ήταν "αρχαία" κτίρια, ήταν κτίρια όπως όλα τα άλλα, κια μπορούσαν και να ανοικοδομηθούν και να αλλάξουν χρήση και να εγκαταλειφθούν και να χρησιμοποιηθούν τα υλικά τους κατά το δοκούν. Οι ιδιοκτήτες τους αποφάσιζαν, όπως είχαν κάθε δικαίωμα..."
Επεξήγησα αναλυτικά επεξηγώ την έννοια "ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ".
α) Τότε, δεν ήταν "αρχαία" κτίρια, ήταν κτίρια όπως όλα τα άλλα, (έχει νόημα αυτή η φράση) και μπορούσαν
β) και να ανοικοδομηθούν (δηλ. να γκρεμιστούν και στο ίδιο οικόπεδο να χτιστούν νέοι ναοί, όπως π.χ. η Αγία Σοφία Κων/λεως οικοδομήθηκε εκεί που ήταν εκκλησία, και πιο πριν ειδωλολατρικός ναός του Ήλιου ο οποίος παραχωρήθηκε από τον αυτοκράτορα στους χριστιανούς)
β) και να αλλάξουν χρήση (όπως π.χ. ο Θεοδόσιος Β, με δική του απόφαση και χωρίς καμμιά προτροπή χριστιανών, τον ναό της Αφροδίτης τον μετέτρεψε σε "αμαξοστάσιο" της αστυνομίας.
γ) και να εγκαταλειφθούν
δ) και να χρησιμοποιηθούν τα υλικά τους κατά το δοκούν.
ε) Οι ιδιοκτήτες τους αποφάσιζαν, όπως είχαν κάθε δικαίωμα.
Αυτά εννοούσα με τη λέξη "μετατρέψει" και τίποτε άλλο.
Γεια σου Σταυρούλα μας!
Δεν το κατάλαβα το σχόλιο σου. Φαίνεται ότι ούτε και στα αγγλικά είμαι τόσο καλός, όπως επίσης δεν είμαι ούτε και στα ιστορικά – εκκλησιαστικά, όπως τόσο καλοί -υπέροχοι είναι οι δυο φίλοι μας (ο κ. Καρδάσης και ο εκλεκτός «επισκέπτης» μας, των οποίων τον διάλογο παρακολουθώ με θαυμασμό, με δέος!
Δεν το κατάλαβα λοιπόν το σχόλιο σου, ίσως ακόμα και διότι… δεν έχω πιει ακόμα καφέ! Χα! :-)
1/ Ποτέ να μην λέμε "ποτέ".
Ήδη ανέφερα, ότι η Ι. Σύνοδος του Πατριαρχείου ΚΠόλεως υπό τον Νικόλαο Γ΄ καταδίκασε τον αρχηγό των Βογόμιλων Βασίλειο, το 1110, στον δια πυράς θάνατο.
2/ Ανέφερα τη σφαγή 20000 Σαμαρειτών από τον Ιουστινιανό, γιατί δεν δέχτηκαν να εκχριστιανισθούν.
3/ Οι αυτοκράτορες μπορεί να δημοσίευαν φρικαλέες ποινές, αλλά η Εκκλησία τι έκανε; Αντέδρασε; Δεν αναφέρεται τέτοια περίπτωση στην εκκλησιαστική ιστορία. Και πως να υπάρχει, αφού ο αυτοκράτορας ήταν η ενσάρκωση του Θεού επί της γης (κατά τον Καισαρείας Ευσέβιο και άλλους);
4/ Γνωρίζουμε δυο τυφλώσεις αυτοκρατόρων από διεκδικητές, τις οποίες "επευλόγησε" η Εκκλησία.
5/ Μιλάμε για την Εκκλησία του Χριστού (την μη αλάνθαστη, αλλά "απλανή" κατά την ΣΤ΄ Οικουμενική) και όχι για την Εκκλησία του Χριστόδουλου με τα πλείστα όσα ανομήματα.
Δημοσίευση σχολίου